Deze week was Jan gekomen. Afgelopen vrijdag had ik hem opgehaald vanaf het vliegveld. Zoals in mijn vorige blog geschreven staat was het erg leuk dat hij helemaal naar dit andere continent reist om mij op te zoeken en samen een week hier door te kunnen brengen. Daarbij bracht hij mijn verjaardag wensen en cadeaus mee waardoor de hele familie mij verraste!!

Zaterdag:
Dit was mijn laatste dagje bij het gastgezin. Ik had mijn wekker gezet zodat ik op tijd op stond, gelijk mijn spullen pakte, een laatste ontbijtje kreeg en dan gelijk door te gaan richting Jan. Vanaf deze dag verblijf ik in het zelfde hotel als Jan: Novotel. Zodra ik had ingecheckt en mijn spullen had gedropt vertrokken we samen naar het cacaomuseum. Gisteren hadden we een reservering gemaakt voor de workshop. De ruim 2,5u durende workshop was erg leuk en interessant. We leerden niet alleen chocolade maken, maar we leerde ook hoe dat ze dat vroeger deden… en hoe dat smaakte. Nooit gedacht dat chocolade smerig kon zijn, zo erg dat ik alle samples naar Jan doorschoof ;). Als laatste onderdeel van de workshop mochten we zelf chocolade versieren. Ik koos een lolly vormpje en jan de bloempjes. We hadden keuzen uit verschillende spices, noten en snoepgoed. In de foto’s zie je hoe ze geworden zijn ;).

Gedurende de rest van de dag hielden we het rustig. Ik werd ook steeds misselijker en de hoofdpijn werd steeds erger. Dus de middag waren we vooral in het hotel te vinden. Spullen uitpakken en settelen in de kamer, eindelijk met goed bereik kunnen whats-app-bellen, Jan het kaartspel Cambio leren en vervolgens moeten slapen omdat ik me zo beroerd voelen. Gelukkig werd het wat beter na het avond eten.

Zondag:
Zo belabberd als ik me de vorige dag voelde, zo werd ik ook wakker. Ruim 1u ontspannen in een heet bad deed me goed maar weer zakte de pijn pas na het ontbijt. Ver genoeg om toch iets te kunnen ondernemen. We gingen naar de kathedraal waar een mis bezig was. Het was groot, mooi en imponerend. Ik nam Jan mee naar de toeristische ‘shopping-malls’ (dus veel hokjes met kraampjes op een klein overdekt gebied) en vervolgens naar de westerse shopping-mall. Omdat de hoogte nog veel energie vraagt van Jan deden we het in de middag weer rustig aan. En dit was maar goed ook want hij had zijn energie nodig voor de avond. Ik bracht hem naar een bar dit redelijk hoog op de berg lag. Veel stijlen straatjes en vele treden, maar dan ook een super mooi uitzicht over de stad. Gelukkig dat Jan van te voren niet wist hoe de weg ernaartoe zou zijn, dan was hij niet mee gegaan. Maar hij had zichzelf verbaasd, want het was hem gelukt en dat had hij nooit gedacht te kunnen doen.

Maandag:
We hadden een FreeWalkingTour geboekt. Dit houd in dat we met een groep van 15-20man door een gids werden mee genomen naar verschillende plekjes in de stad en zo dingen over de geschiedenis geleerd kregen en kennis maakte met een paar toeristische plekjes. En aan het einde gaf je wat je het waard vond. We begonnen met een tour in het Coffee Museo, daarna de geschiedenis die schuilt achter “Plaza de las Armas”, dat betekend: Place to Cry. Ook kregen we een lesje over de Inca-architectuur en over Alpaca’s: het verschil tussen alpaca’s en lama’s, verschillende soorten alpaca’s en hoe een baby eruit ziet, gevolgd door een ‘fotoshoot’ met deze fotogenieke beesten. We kregen nog wat info over een archeologisch gedeelte dat pas 15jaar geleden ontdekt was en we sloten de tour af met een les in het maken van Civiche.

Inmiddels voelde ik me ook iets beter en zag ik af van het idee langs het ziekenhuis te gaan. Ik ben de afgelopen dagen af gebleven van vlees of eten dat niet goed schoongemaakt/klaargemaakt kon zijn.

Dinsdag:
Bij het ontbijt kwam Jan aan zetten met Cote d’Or Chocoladepasta. Speciaal uit Nederland meegenomen om mij te kunnen verwennen. Na het ontbijt vertrokken we naar de Tempel van de Zon. De gids die we namen kon helaas niet heel goed Engels, maar dat in combinatie met mijn gebrekkig Spaans kwamen we er over het algemeen wel uit en wisten we ongeveer wat ze te vertellen had. Het blijft me verbazen hoe mooi en hoe doordacht ze de dingen konden bouwen, berekenen en hoe de op die manier hun leven indeelden. Des te tragischer dat de Spanjaarden dat allemaal vernield hebben.

Aan het eind van de middag hadden we een tour naar het Planetarium. Althans…. zoiets dachten we. We zouden opgehaald worden op een plein maar er was niemand, ook geen andere toeristen. Gelukkig was er een vrouw die Engels sprak en het hotel voor ons belden (het hotel had de boeking voor ons gemaakt). Wat bleek nou, de tijd was verkeerd doorgevegen/opgeschreven/onthouden of zo iets. Dus gebruikte we de tijd die we nog moesten wachten om te eten (dit zouden we anders daarna doen). We gingen ergens zitten en konden onze pizza zelf samenstellen, het werd dan vervolgend voor onze neus klaar gemaakt en in de over gestopt die in dezelfde ruimte stond als de tafeltjes. We hadden genoeg tijd dachten we, maar op zijn Peruviaans gaat alles op een traag tempo dus zouden we de pizza’s pas krijgen als we alweer moesten gaan. Maar toen ik aangaf wanneer we weg moesten schoten de pepers in de kok zijn reed en ging hij als een speertrein alles klaar maken. Het ‘beleg’ dat op de helft van mijn pizza zat (paprika, ananas en ham) legde ik op de andere helft en had zo een dubbel-belegde halve pizza net binnen te tijd weg weten te werken.

De tour naar het planetarium was super!! Het was een klein familie bedrijfje dat op een huiselijke manier ons van informatie voorzag. Eerst hoe de Inca’s de zon en de sterren gebruikten om een besef van tijd te hebben, hoe sterren gebruikt werden om richting te kunnen geven maar ook hoe aan de hand van de sterren vele voorspellingen gedaan konden worden. Niet alleen hoe het weer er morgen uit zou zien, maar ook over een half jaar en hoe de oogst zou zijn, wanneer het het moment van planten of oogsten was. Onvoorstelbaar veel konden zijn lezen uit de sterrenhemel. Vervolgens kregen we een lesje in het sterrenstelsel. We leerde wat sterren herkennen en namen van sterrenbeelden. Tot slot gingen we met een telescoop de sterren bekijken. We zagen de 7 gezusters, de tweeling, Jupiter en de maan. Jupiter stond een paar dagen geleden blijkbaar het dichtst bij de aarden als mogelijk. De volgende keer dat dit weer gebeurd zijn we makkelijk 10jaar verder. Ook konden we een storm zien die er op Jupiter gaande was.

Woensdag:
Sacret-Valei! Er was een hoop onduidelijkheid over het schema en er werd een boel overhoop gegooid. De uiteindelijke planning:
- in Pisac de markt aflopen
- in Urumbamba lunchen in een super mooie tuin
- in Ollantaytambo de mooiste ruïnes bezoeken die ik tot nu toe gezien heb, incl de Tempel van het Water
- in Morray de terassen bekijken
- in Maras de Zoutmijnen van een afstand bewonderen
- in [naam vergeten] leren hoe met van wol tot kleed komt

Donderdag:
Op naar Wayquis!! Vandaag bracht ik Jan mee naar de plek waar ik mijn vrijwilligerswerk gedaan heb. Allereerst gingen we naar het schooltje waar ik gelijk gevraagd werd of ik Engelse les wilde geven. Natuurlijk! Daarna door naar wayquis waar ze speciaal voor ons mijn lievelingseten gemaakt hadden (of in elk geval het lekkerste van wat er op hun menu stond). Gezellig kletsen en alles laten zien wat er te zien valt. Eenmaal terug in Cuzco zijn we nog even naar een plek gegaan waar een kantoor van Bamba Experience zat om nu eens eindelijk duidelijkheid te krijgen over hoe mijn reizen en volgende week uit gaat zien. En eindelijk kreeg ik fatsoenlijk antwoord en was het me duidelijk. Damn dat koste veel moeite. We sloten de dag af met de speciale hamburgers van de straat ;)