Voor de geïnteresseerde komt een “uitgebreide” rondleiding door het ziekenhuis van Mukono. Ik heb ook een nieuwe serie foto’s die een beeld geven bij dit verhaaltje ;). Dezezal ik zo snel mogelijk probeer te uploaden op de pagina. Waarschijnlijk zijn sommige dingen al wel bekend vanwege mijn eerdere blogs maar ik weet dat niet iedereen alle blogs van mij leest. Dus je mist helemaal niets als dit het eerste verhaaltje is dat je leest :D

Algemeen
Het ziekenhuis heeft:
- slaapzaal voor mannen, kinderen, vrouwen
- Het zijn een paar ruimten die gecreeerd zijn door middel van gordijntjes. Het klinkt een beetje zoals we het in Nederland hebben maar in Nederland zijn het kamers met meerdere bedden die afgeschermd kunnen worden met gordijnen. Hier zijn het doorlopende ruimten (eerst die van de mannen, dan die van de kinderen en tot slot die van de vrouwen) met een klein tussen wandje en een opening. En aan de zijkanten van die ruimten liggen krakkemikige bedden waar de afscherming zo klein mogelijk is gemaakt zodat er nog net voldoende, of eigenlijk net te weinig, ruimte is voor het aantal patienten. De kinder ruimten heeft overigens geen gordijnen maar staan de bedden tegen elkaar aan om zo veel mogelijk kinderen te kunnen helpen.
- intensive care
- dit zit er hetzelfde uit als de hierboven geschreven ruimten alleen heb je dan 2 bedden tussen 1 gordijn en kunnen de patienten aangesloten worden op infuus en is het mogelijk om sneller te handelen wanneer nodig.
- een afdeling voor palliatieve behandeling
- Elke dinsdag en donderdag is HIV dag. Dus de ‘wachtruimen’ buiten zit helemaal vol met mensen die zich willen testen op HIV, onderzoeken hoe de tussenstand is en om drugs te krijgen.
- een apotheek
- afspraken post (hier worden de patiënten doorverwezen)
- een afdeling voor kinderen
- dit is dezelfde ruimte als de wachtruimtruimte waar afspraken gemaakt worden en patienten worden doorverwezen. Er hangt een weegschaal die lijkt op zo’n ding waar je je reiskoffer aan kunt hangen om te zien of je niet over het limiet zit. Alleen dan worden er hier dus kinderen in een doek aan gehangen.
- een afdeling voor zwangere vrouwen: onderzoeks kamer, laborroom/uitrustkamer
- treatment room
- examinationroom
- bloedafname
- dit is gewoon in het gangetje tussen de wachtkamer voor de bloedafname en het laboratorium
- een laboratorium
- Ze hebben hier een aantal apparaten waarmee ze kunnen zien hoeveel bloedcellen je hebt en wat de samenstelling van je bloed is, ze testen hier of je HIV hebt en ze kunnen onderzoeken hoe de verhouding is tussen HIV en imuunsysteem (ik heb niet veel verstand van HIV maar ze legde mij het zo uit.... het is een apparaat dat kijkt hoeveel X je nog in je lichaam hebt en of dat nog binnen de marges valt of niet), ze kunnen de lever en nier functie controleren, en bloed vermenigvuldigen. Te hebben ook een centrifuge, 2 microscopen en hergebruiken zo veel mogelijk pipetjes en andere hulpmiddelen.
- douches
- dit zijn hokjes waar je met een teiltje, die je ergens anders gevult hebt met water, jezelf afgeschermd kan wassen. Ook zijn hier de gaten in de grond gemaakt om je behoeften te doen. Hygienisch is het absoluut niet. Ik vind het ook erg knap dat ernsig zieken mensen met een laag tot geen imuunsysteem hier nog durven te wassen en te plassen, maar je moet iets.
- een privat-part voor de rijke
- tot nu toe staat heel dit gedeelte leeg. Nog geen eens een bed. Alleen grote lege kamers. 1 kamer wordt nu gebruikt als opslag ruimte voor couveuses.
- een restaurant voor de medewerkers
- het is hier misschien wat primitief maar we hebben wel luxe. Elke dag wordt hier voor alle patienten en voor alle medewerkers eten gemaakt. En in tegenstelling tot Nederland is het hier gratis. Je krijgt een groot bord en er zit meestal redelijk wat variatie in voor Oegandese begrippen. Ik zal binnenkort eens een lijst foto’s maken met mijn lunches op het ziekenhuis. Het is in elk geval lekker!

En we hebben natuurlijk the Theatre dat onder 1 dak het volgende lijstje heeft:
- röntgenkamer
- echokamer
- dental afdeling
- operatie afdeling
- sterilisatie kamer
- schoonmaak kamer
- gang dat gebruikt wordt voor simpele steriele handelingen (waar 1 a 2 man voor nodig is)
- operatiekamer dat wordt gebruikt voor grotere ingrepen (waar meer mensen voor nodig zijn)
- personeelsruimten
- omkleedruimte en luxe wc

Apparatuur van de radiologische afdeling
Ze hebben een echoapparaat van Nederland gekregen. Hij is oud maar werkt goed. Heeft 1 transducer en er wordt alleen gebruik gemaakt van de metingen. De printer gebruiken ze overigens ook. 1printje per patient. In plaats van een hele reeks met alle aanzichten erop. Alleen het hoog nodige. En om de transducer en patient schoon te maken gebruiken ze in plaats van papiertjes gebruiken ze doeken. Dit werkt eerlijk gezegd zo veel fijner om het snel en goed schoon te maken! Uiteraard missen we wel nog het ontsmettingsmiddel, dus de transducer die zojuist op iemand zijn scrotum heeft gezeten zit nu op de schildklier te scannen. Er komen maar een paar mannen en dan is het 50% van de tijd voor een probleem met hun scrotum, en de andere 50% is pijn.. ergens vaag overal over de buik, en pelvis, en zijkant....en eigenlijk overal. De vrouwen komen 80% van de tijd om naar hun baarmoeder te kijken met, als het goed is, daarin een levend wezentje. En de rest van de vrouwelijke patienten komen vanwege gerichte pijn in het abdomen of pelvis. Een enkele keer komt er iemand voor een ander onderzoek.

De röntgenapparatuur is analoog. Vroeger was het een mobielapparaat, maar nu is deze niet meer te verplaatsen. De röntgenbuis is goed te besturen. Elk draaipunt is individueel vast te draaien, alleen die van de arm doet het niet meer. Dus dan moeten we de (zware, simpele) tafel met patiënt en al tillen en verschuiven. Ze hebben 1 detector plaat die bijna uit elkaar valt en niet goed afsluit, en een labiel wandrek. De “film” zijn kleiner dan de detectorplaat en worden soms nog kleiner geknipt wanneer het om bijvoorbeeld een handje, schouder of pols gaat. Per patiënt wordt 1 “film” gebruikt. Dus een AP en laterale opname van beide knieen worden op 30x30cm gepropt. Wanneer de patiënt gepositioneerd is wordt de kV en mAs uiteraard handmatig ingesteld. En tijdens het maken van de foto hopen we elke keer weer dat het piepje wat we horen en aangeeft dat de foto gemaakt is, een vals piepje is. Het is al vaak genoeg voor gekomen dat er helemaal geen foto is gemaakt terwijl het piepje wel afging... en dan kom je daar pas achter na het ontwikkelen van de foto. Dus, als de piepjes gegaan zijn en alle richtingen er hopelijk opstaan, wordt deze in de darkroom ontwikkeld. Dit duurt een paar minuten en dan moet de foto buiten te drogen worden gehangen. Na een 15 tot 25 minuten heeft de patiënt de uitslag, afhankelijk van het weer. Als het regent hangen we het te drogen onder de ventilator.

Radioloog
Ze hebben 2radiologische therapeuten die ook het werk van een radioloog doen. En degene die door de week werkt is Paul. Hij heeft een hekel aan wachten, dus in plaats van 08:00u komt hij tussen 09:00 en 10:00 aanlopen (heel af en toe zelfs om 11:00 pas of moeten hij zelfs gebeld worden, waar hij blijft) en is tussen door altijd zoek. Want dan weet hij in elk geval zeker dat de wachtkamer vol zit met patiënten voor hem. Wanneer het druk is wordt er om en om doet een echo en een foto gemaakt. Wanneer de echo/foto klaar is en de patiënt zich weer kan fatsoeneren/aankleden wordt de volgende al binnen gezet en mag die zich uitkleden. De verslagen worden direct, met de patiënten in de ruimten, gemaakt en uitgelegd. Er is dus niet veel privacy. De patiënten krijgen hun verslag en foto/echo zelf mee en moeten er maar voor zorgen dat het goed bij de dokter terecht komt.Echografie kost 25.000 UGX (€6,00) en de foto (deze wordt direct bij de radioloog betaald) 40.000 UGX (nog geen €10,00) per foto. Heel af en toe komt een patiënt met een verzekeringspapiertje, maar dat is die ben ik nog maar 2 tegen gekomen.