Week 5

The last few days where hectic!! Er is veel gebeurd maar ik heb ook veel ondernomen.

Dinsdag:

Te beginnen met de trip naar Entebbe met Krista en Lise:
Omdat er een of andere hoge pief naar het stadion zou komen waren overal rally’s (/rellies??) en jams. Dus vertrokken Krista en ik met een omweg naar Kampala waar we veel te laat aankwamen waardoor Krista niet meer mee kon. Maar Lise en ik wilde nog wel gaan, dus zodra Lise’s driver er was haalde we Frederique (een duitse kennis van Lise) op en deden we een poging tot de stad verlaten…. Het bleef in totaal bij 2 pogingen. Alle wegen waren vol met auto’s die niet vooruitkwamen. Er was gratis voedsel beloofd dus iedereen wilde zijn buikje rond eten. Maar we wilde onze dag niet saai voorbij laten gaan. Dus gingen we naar Kisamente (een shopping area) en Acacia mall. Dit was een hele andere kant van Afrika. Winkels met merken als DG, Chanel, Tommy Hilfiger, een zaak met speciaal door Ugandeze ontworpen kleding, luxe cafés, KFC en dure winkels ook voor kinderen waren verspreid over meerdere verdiepingen van marmer en een binnen vijver, liften, goudkleurige versiering etc. Kan je het al voor je zien?

Later de avond hebben Lise en ik gezellig gepraat en languit op de bank gelegen om onze vislasagne tijdens de film op te eten. Ja, ik heb vislasagne gegeten. Nooit gedacht. En ik durfde ook eigenlijk niet. Maarja, als je honger hebt. En het viel best mee. Alleen de mossel was smerig. De rest was eigenlijk, stiekem, wel een beetje erg lekker. Hihi.

Woensdag:

De volgende dag bezocht ik het Kampala hospital, waar ik werd ontvangen door Joris (Nederlander). Ik heb die dag kunnen meekijken en helpen op de radiologische afdeling. Het hele ziekenhuis, en dus ook de radiologische afdeling waren groot. Ze hadden het een kinderafdeling, standaard poli’s, een normaal laboratorium en een laboratorium waar alles naar Amerika wordt gestuurd, een huisartsenpost dat eigenlijk concurrent is van de poli’s maar ook weer voor patiënten zorgt. Een moeder-kind afdeling voor vrouwen die op het punt liggen te bevallen, ingedeeld in gewoon en in VIP. De operatie kamer en bevallingskamer, en nog veeeeel meer. De radiologische afdeling, het interessantste van alles ;), beschikte over 2 echo’s, 1 röntgenbuis, nog wel met fotopapier maar een machine om ze uit te lezen, een doorlichtkamer maar die wordt gebruikt als 2^e röntgenkamer, een MRI met dezelfde software als op mijn stageplek in NL, en een CT Phillips double slice en ook dezelfde software als op mijn stageplek. Het team is er een stuk groter als in Mukono. En als het nodig is, is er in India een radioloog die in hun systeem kan om te helpen bij casussen.

Later die dag ging ik terug naar Mukono om spullen te pakken want de volgende dag ging ik, na een ochtend dienst in het ziekenhuis van Mukono, naar Jinja.

Donderdag:

Ik zou bij Emma, een Nederlandse vrijwilligster die ook via Travel4Change daar helpt, verblijven. Helaas dat de conductors van de matatu’s alles doen voor geld. Ze zeggen dat ze je ergens heen brengen maar doen dat uiteindelijk niet. In plaats van dat de Matatu mij naar mijn eindbestemming bracht (waarvan ik geen idee had wat het was maar John had me op de matatu gezet en de conductor verteld waar ik heen moest) moest ik 3 keer overstappen en had de conductor geen idee waar ik heen moest. Gelukkig dat mijn mobiel het dit keer deed zodat een kennis van Emma uitleggen waar ik gedropt moest worden. De medepassagiers waren erg aardig en legde het weer aan mij uit. De bodaboda driver die mij weer op die plek zou komen ophalen, samen met Emma, wist ook niet waar het was maar had het uiteindelijk wel gevonden. Dus al met al was ik 3 uur onderweg maar heelhuids, met al mijn spullen nog opzak, aangekomen op de juiste plek. Samen met Sonja, Karin, Sam en Emma waren we bij een Indisch restaurant gaan eten. Het was leuk, gezellig en lekker.

Vrijdag:

Om 03:30 stonden we op, pakte onze spullen en vertrokken met zijn 5^e naar Mount Elgon. Het was een mistige rit, kwamen nog langs een ongeluk tussen een auto en vrachtwagen gereden en zagen een mooie zonsopgang. Eind ochtend kwamen we aan bij Twalight, waar we verbleven. We konden een kamer regelen met 5 bedden erin gepropt. Krap maar gezellig. Na een goed ontbijtje reden we verder naar Sipifalls. Een gids nam ons naar 3 verschillende watervallen, welke allemaal schitterend waren. De route naar de watervallen toe waren smal en modderig. We moest goed uitkijken dat we niet uitgleden. Ik gleed meerdere keren uit maar op de een of andere manier wist ik steeds net op tijd mijn evenwicht te vinden waardoor ik net niet languit lag. We zagen een kameleon, verschillende gewassen, huisjes tussen alle planten en bomen in, en het leukste van allemaal…. Een gigantische kolonie grote mieren, midden op het pad, waarvoor de gids ons waarschuwde. We konden er alleen midden door heen maar moesten dan wel over dat modderpad rennen om te voorkomen dat de snelle mieren op ons zouden klimmen en ons bijten. Dus een voor een rende we zo snel maar voorzichtig mogelijk. En volgens mij deed ik iets verkeerd, want ik was de enige die mieren had mee genomen. In mijn broek liepen ze naar boven en ben ik door minimaal 4 mieren meerdere malen gebeten. Zo snel mogelijk trok ik mijn broek naar beneden om de mieren eruit te halen…. :D. De 2^e waterval werd door veel lokale bevolking gebruikt om zichzelf en kleding in te wassen. We stonden on top en hadden een schitterend uitzicht over het hele gebied en verder ;). Daarna liepen we naar de 3^e waterval. Deze bekeken we van achter waar een cave was. Dat was de meer spectaculaire. Het zag er zoooo mooi uit. Ik zal er foto’s van plaatsen zodat je een idee hebt van hoe dit gebied eruit zag.

Na de lunch gingen naar een coffee farm om te zien hoe dat koffie gemaakt wordt en om de achtergrond en geschiedenis ervan aan te horen. Daarna maakte we zelf koffie en moesten we deze proeven. Het was leuk, maar smerig!

Terug bij Twalight werd speciaal voor ons een kampvuur gemaakt, waar ik nog overgoten werd door kokend water. Er was speciaal voor mij bottled water gekookt maar in het donker inschenken werkt blijkbaar niet zo. Tijd voor dinner, after dinner story time!!! Onze driver wist ons goed te vermaken met culturele verhalen, gedachten gang van de mensen hier en over de gang van zaken.

Zaterdag&Zondag:

Nog even langs een wekelijkse markt en dan terug naar Jinja. Vanaf de ochtend had ik buikkrampen dus ging ik dit keer niet mee uit eten maar gewoon lekker op bed slapen en op de bank film kijken, wat energie sparen en daarna met de vrijwilligers drankspelletjes mee spelen (ik met water natuurlijk) en daarna door de regen rennen, bodadrivers zoeken en snel naar “The office” gaan om te stappen. Ik leerde daar nog een paar Nederlanders kennen die mij de volgende ochtend wel naar uit wilde brengen. Dus de volgende ochtend, toen ik belde en hoopte dat ze hun aanbod nog herinnerde, boden ze aan om me voor de deur op te halen en in Mukono voor de deur af te zetten. Nice!

Maandag:

Ik heb vandaag een kost dagje gewerkt. Maar wel veel patiënten gehad! Ben bijna continu bezig geweest. Over werk gesproken: Xrays doe ik nu zo goed als zelfstandig. Soms heb ik nog hulp nodig om de foto’s te snijden of omdat er een speciaal geval komt. Maar over het algemeen ken ik nu al hun protocollen. Voor de Echo gaat het ook goed. Ik heb met name zwangerschap echo’s en doe 95% al zonder fouten. De abdomen gaat ook redelijk. Meestal herken ik wel de pathologie maar ik zie soms abnormaliteiten die dan gewoon normaal zijn. De pathologiëen in de pelvis vind ik lastig. Maar ik zie wel wanneer er iets niet klopt ;). Of te wel, daar ben ik wel in vooruit gegaan maar er is nog zat wat ik kan leren. Na de lunch ging ik naar Lise in Kampala. Ook hier was ik weer verdwaald. De bodaboda driver wist namelijk niet waar ik heen moest en nam me maar ergens heen. Maar een aardig meisje leende mij haar telefoon (de mijne deed het weer eens niet) om de driver van Lise te bellen. Die legde de bodadriver uit waar we heen moesten maar weer raakte hij verdwaald. Gelukkig dacht ik iets te herkennen en kwamen we uiteindelijk zo toch bij Lise aan.

Morgen grootse plannen maar dat lezen jullie de volgende keer pas ;)