Hallo allemaal!!!

Vorige week was een rustig weekje. Weinig patiënten en geen bijzondere gevallen dus zetten een collega van me old-school-films op: “Bring it on”, “My fake husband”, “Legally blond”, “She is the man” enz. Daarnaast heb ik veel tijd gehad om Spaans te oefenen.

Verder hebben we ’s nachts veel “last” van wild-african-dogs. Ik heb er niet zo’n last van. Maar de volgende ochtend liggen de luiers van de baby in plaats van op de vuilnis hoop door heel de tuin heen en daarbij is het bankje op de waranda helemaal aangevreten. Afgelopen weekend waren ze met vele en om 04:00 uur ’s nachts aan het huilen als wolven.

Ook hebben we een aardbeving gehad. Ik zat buiten met m’n koptelefoon op muziek te luisteren, toen de grond ineens begon te trillen. In eerste instantie wist ik niet wat er gebeurde. Maar al gauw kam Francis (een van de mensen waar ik bij woon) naar buiten toe. De aardbeving duurde niet lang en er waren gelukkig geen schade (of gewonden). Het was maar een kleine aardbeving. Blijkbaar komt het maar eens, hooguit tweemaal, per jaar voor. Dus ik vind het wel vet dat ik het heb kunnen meemaken.

Vorige week kwamen mensen mij opzoeken in het ziekenhuis. Toen ik in de eerste week hier naar de Bisschop ging, ontmoette ik een Amerikaans echtpaar. Ze hadden onthouden waar ik vrijwilligerswerk deed en wilde kijken hoe het met me ging. Ik vond het super leuk dat ze langskwamen en mij gelijk uitnodigde om het weekend bij ze te komen eten. Dus afgelopen zaterdag haalde ze mij op en hadden ze voor mij gekookt. Dit was de eerste keer dat ik voor het eten bidden… ofja, zij baden en ik deed een soort van mee. De rest van het weekend heb ik op mijn luiereet gezeten.

En zo rustig als het vorige week was, zo druk begon het gisteren. Ik zocht gisteren contact op met Krista, een Nederlandse die in (de buurt van) Mukono woont, om te kijken of we een keer iets konden afspreken. En een half uur later vertrok ik van mijn werk om met haar en 2 deense kennissen van haar naar Vision of Africa te gaan. Dit is een (streng gelovige) organisatie die veel te bieden heeft. Ophan huizen, basisscholen, middelbare school, een muziek school is nog in de maak. Opleiden in de ICT en naaien. Ze hebben een verkoop winkel voor kleding, brick- en wood factory, cafe, pottenbakkerij. Een gigantische keuken, community centra, verblijven voor studenten, werkers, en vrijwilligers. Een hotel en een opleiding voor hotelmanagment. Ook hebben ze een boerderij en een ziekenhuis.... Of te wel, zo goed als alles. We kregen daar een rondleiding over het terrein en er was een uitgebreidde lunch verzorgd. Daarnaast was het erg gezellig en proberen we deze week nog eens iets af te spreken.

Oh en BTW ik ben er achter waarom dat ik de afgelopen paar nachten zo slecht in slaap kwam. Bij jullie is de wintertijd in gegaan en ik ben denk ik gewend aan het terug zetten van de klok. Als het hier 22:00u is zegt mijn lichaam dat het pas 20:00u is. ;)

Foto’s worden geupload. Dus vandaag of morgen staan er weer wat plaatjes bij.